- kompocik
- kompocik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u, {{/stl_8}}{{stl_7}}zdr. od rz. kompot I: Zrobiłam kompocik truskawkowy. Córeczko, napij się kompociku. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kompocik
Look at other dictionaries:
kompocik — m III, D. u, N. kompocikkiem; lm M. i zdr. od kompot w zn. 1 … Słownik języka polskiego
